Πέρασα τις ημέρες του Πάσχα στην Κύπρο. Έγινα ένα με το πολύτιμο χρυσοπράσινο φύλλο, το ριγμένο στο πέλαγο…
Λίγες ημέρες, αλλά τόσο πολύτιμες. Ημέρες γεμάτες βροχή, κρύο, αέρα, ήλιο, όλες τις εποχές ταυτόχρονα. Με βουρκωμένα μάτια, βλέποντας τα Κατεχόμενα, με άπειρη χαρά, βλέποντας την αντοχή των ανθρώπων, τη φιλοξενία, την αγάπη…
Μια θάλασσα καταγάλανη, κομμάτι του ουρανού, λουλούδια, πολλά λουλούδια, ήρεμα κι άγρια, σε όλα τα χρώματα, να θεριεύουν, να πλημμυρίζουν χρώματα τα πάντα γύρω μας. Κύπρος, νησί πονεμένο, νησί πολυαγαπημένο, το νησί των ονείρων μας…